Posts
Bron : zdnet
Schrijver : Bart Stoffels
Vanwaar al die emoties?
Hoe komt het toch dat Apples Iphone voor zoveel wrevel, jaloerse blikken, kritiek, verafgoding, discussie en gepalaver zorgt? De reden is simpel: deze smartphone is verworden tot een statussymbool en dat blijft niet zonder gevolgen.
Deze week las ik in het Belgische weekblad Humo een interview met een advocaat die als strafpleiter bakken met (zwart) geld verdient. Leuk voor hem, maar wat me intrigeerde was dat de man in zijn beginjaren als advocaat ooit een Porsche had gekocht. Hij vertelde dat die auto een jongensdroom was... Waar hij echter weinig van heeft kunnen genieten.
Naar eigen zeggen lokte het Duitse automerk zoveel agressie uit bij andere weggebruikers, dat hij zijn sportwagen al snel van de hand deed. Ik moest meteen denken aan de nooit aflatende hype rond de Iphone van Apple. Deze smartphone zou weleens hetzelfde lot beschoren kunnen zijn als de Porsche van de advocaat.
Fangirl
Immers, een dag voordat ik het stuk in Humo las, klikte ik tijdens een surfsessie toevallig drie meningen aan van gebruikers over de Iphone. Twee van hen kraakten het toestel zowat af (hier en hier), en een ander (hier) hemelde het ding helemaal op. Zo zijn er veel sterk uiteenlopende meningen te vinden, de ene nog vermakelijker dan de andere.
Nu besef ik wel degelijk dat niet iedere mening even veel gewicht heeft (ik geloof eerder een expert dan een noob), maar achter de links hierboven zitten mensen die weten wat ze schrijven - alhoewel bij de derde link de term 'fangirl' weleens van toepassing zou kunnen zijn.
Ikzelf ben dan weer helemaal geen Apple-gebruiker, en ik kan me dus best verkneukelen bij een lekker potje 'kakken op de Iphone/Apple/Steve Jobs'. Tot ik mezelf de vraag stelde: waarom vind ik Iphone-bashing nu zo leuk? Het heeft even geduurd voordat ik het antwoord vond.
Experiment
Omdat op onze redacties ook regelmatig spontaan verhitte discussies over smartphones ontstaan - met in het middelpunt de Iphone, en aan de ene kant Apple-verdedigers en aan de andere kant Apple-bashers - besloot ik een experiment uit te voeren.
Ik stuurde de drie bovenstaande meningen door naar een select groepje smartphonegebruikers.
Dat werkte als een rode lap op een uitgehongerde stier, want al snel vlogen de eerste verwijten heen en weer. Er werden argumenten bovengehaald die helemaal niets met de Iphone te maken hadden.
Een anoniempje wilde nog liever geketend aan een betonblok in de Noordzee worden gedropt, dan met een Iphone gezien te moeten worden. Een prille dertiger werd dan weer verweten een "opa" te zijn, omdat hij de boel probeerde te sussen. Vanwaar al die emoties?
Snob
Dit experiment sterkt mijn geloof dat de Iphone een heus statussymbool is geworden. Het toestel wekt immers duidelijk afgunst op. En dat is niet zozeer omwille van de telefoon zelf, en ook niet omwille van het bedrijf erachter (alhoewel), maar omdat een bepaald soort gebruikers de Iphone misbruikt voor imago-building.
Het aantal keren dat ik iemand een Iphone uit zijn jaszak zag halen met een voldane grijns van hier tot ginder, valt niet meer te tellen. Je hoort ze denken: 'Heb je gezien dat ik een Iphone heb? Vind je mij nu niet hip en cool?' Ehm... nee, niet echt, het spijt me.
'Snob', durf ik dan wel eens bij mezelf te denken. 'Want heb je de Iphone gekocht omdat het voor jou het perfecte toestel was, of heb je hem gekocht omdát het een Iphone is, of omdat het Apple-logo erop staat, of omdat Steve Jobs het je gezegd heeft?'
Uiteraard wil ik niet alle Iphone-bezitters over dezelfde kam scheren. Ik heb alleen maar de indruk dat nogal wat mensen deze smartphone om de verkeerde redenen kopen.
Hip ding
Zelf denk ik over mijn IT-aankopen, zeker de duurdere, twee keer na. Ook de Iphone stond tot voor kort op m'n verlanglijstje. En man, wat verlangde ik naar dat hippe ding. De hype was er dan ook naar. Maar hoe meer ik twijfelde, des te langer het duurde, en hoe meer ik mezelf ervan kon overtuigen om zo objectief mogelijk te kijken naar wat ik zocht in een smartphone.
Bijna had de aantrekkingskracht van de Iphone me in z'n macht. Totdat een engeltje (of was het een duveltje) me in mijn oor fluisterde dat ik echt geen paar honderd euro hoefde uit te geven aan een smartphone met enkele duidelijke gebreken (multitasking is er één van) en zonder een toetsenbord (wat ik eigenlijk prefereerde).
Uiteindelijk kocht ik een smartphone die al in 2008 gelanceerd is: een Nokia E71 die perfect doet wat ik ervan verlang. Ongetwijfeld zijn er ook Iphone-bezitters die erg tevreden zijn over hun smartphone. Daar gaat het uiteindelijk toch ook om, niet?
Schrijver : Bart Stoffels
Vanwaar al die emoties?
Hoe komt het toch dat Apples Iphone voor zoveel wrevel, jaloerse blikken, kritiek, verafgoding, discussie en gepalaver zorgt? De reden is simpel: deze smartphone is verworden tot een statussymbool en dat blijft niet zonder gevolgen.
Deze week las ik in het Belgische weekblad Humo een interview met een advocaat die als strafpleiter bakken met (zwart) geld verdient. Leuk voor hem, maar wat me intrigeerde was dat de man in zijn beginjaren als advocaat ooit een Porsche had gekocht. Hij vertelde dat die auto een jongensdroom was... Waar hij echter weinig van heeft kunnen genieten.
Naar eigen zeggen lokte het Duitse automerk zoveel agressie uit bij andere weggebruikers, dat hij zijn sportwagen al snel van de hand deed. Ik moest meteen denken aan de nooit aflatende hype rond de Iphone van Apple. Deze smartphone zou weleens hetzelfde lot beschoren kunnen zijn als de Porsche van de advocaat.
Fangirl
Immers, een dag voordat ik het stuk in Humo las, klikte ik tijdens een surfsessie toevallig drie meningen aan van gebruikers over de Iphone. Twee van hen kraakten het toestel zowat af (hier en hier), en een ander (hier) hemelde het ding helemaal op. Zo zijn er veel sterk uiteenlopende meningen te vinden, de ene nog vermakelijker dan de andere.
Nu besef ik wel degelijk dat niet iedere mening even veel gewicht heeft (ik geloof eerder een expert dan een noob), maar achter de links hierboven zitten mensen die weten wat ze schrijven - alhoewel bij de derde link de term 'fangirl' weleens van toepassing zou kunnen zijn.
Ikzelf ben dan weer helemaal geen Apple-gebruiker, en ik kan me dus best verkneukelen bij een lekker potje 'kakken op de Iphone/Apple/Steve Jobs'. Tot ik mezelf de vraag stelde: waarom vind ik Iphone-bashing nu zo leuk? Het heeft even geduurd voordat ik het antwoord vond.
Experiment
Omdat op onze redacties ook regelmatig spontaan verhitte discussies over smartphones ontstaan - met in het middelpunt de Iphone, en aan de ene kant Apple-verdedigers en aan de andere kant Apple-bashers - besloot ik een experiment uit te voeren.
Ik stuurde de drie bovenstaande meningen door naar een select groepje smartphonegebruikers.
Dat werkte als een rode lap op een uitgehongerde stier, want al snel vlogen de eerste verwijten heen en weer. Er werden argumenten bovengehaald die helemaal niets met de Iphone te maken hadden.
Een anoniempje wilde nog liever geketend aan een betonblok in de Noordzee worden gedropt, dan met een Iphone gezien te moeten worden. Een prille dertiger werd dan weer verweten een "opa" te zijn, omdat hij de boel probeerde te sussen. Vanwaar al die emoties?
Snob
Dit experiment sterkt mijn geloof dat de Iphone een heus statussymbool is geworden. Het toestel wekt immers duidelijk afgunst op. En dat is niet zozeer omwille van de telefoon zelf, en ook niet omwille van het bedrijf erachter (alhoewel), maar omdat een bepaald soort gebruikers de Iphone misbruikt voor imago-building.
Het aantal keren dat ik iemand een Iphone uit zijn jaszak zag halen met een voldane grijns van hier tot ginder, valt niet meer te tellen. Je hoort ze denken: 'Heb je gezien dat ik een Iphone heb? Vind je mij nu niet hip en cool?' Ehm... nee, niet echt, het spijt me.
'Snob', durf ik dan wel eens bij mezelf te denken. 'Want heb je de Iphone gekocht omdat het voor jou het perfecte toestel was, of heb je hem gekocht omdát het een Iphone is, of omdat het Apple-logo erop staat, of omdat Steve Jobs het je gezegd heeft?'
Uiteraard wil ik niet alle Iphone-bezitters over dezelfde kam scheren. Ik heb alleen maar de indruk dat nogal wat mensen deze smartphone om de verkeerde redenen kopen.
Hip ding
Zelf denk ik over mijn IT-aankopen, zeker de duurdere, twee keer na. Ook de Iphone stond tot voor kort op m'n verlanglijstje. En man, wat verlangde ik naar dat hippe ding. De hype was er dan ook naar. Maar hoe meer ik twijfelde, des te langer het duurde, en hoe meer ik mezelf ervan kon overtuigen om zo objectief mogelijk te kijken naar wat ik zocht in een smartphone.
Bijna had de aantrekkingskracht van de Iphone me in z'n macht. Totdat een engeltje (of was het een duveltje) me in mijn oor fluisterde dat ik echt geen paar honderd euro hoefde uit te geven aan een smartphone met enkele duidelijke gebreken (multitasking is er één van) en zonder een toetsenbord (wat ik eigenlijk prefereerde).
Uiteindelijk kocht ik een smartphone die al in 2008 gelanceerd is: een Nokia E71 die perfect doet wat ik ervan verlang. Ongetwijfeld zijn er ook Iphone-bezitters die erg tevreden zijn over hun smartphone. Daar gaat het uiteindelijk toch ook om, niet?
